کار تنظیم بازار را به جهاد کشاورزی بسپارید
«متأسفانه اهمیت چندانی به تولید در بخش کشاورزی داده نمیشود و شاهد نگاه جدی به این بخش بهعنوان ستون اصلی اقتصاد کشور نیستیم.» این جمله را محمدشفیع ملکزاده، رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی، میگوید.
داستان حفرههای زنجیره تولید کشاورزی از آنجایی آب میخورد که قانون تمرکز که اختیارات کامل به وزارت جهاد کشاورزی میداد تا از صفر تا 100 مزرعه تا سفره را پیگیری کند، از این وزارتخانه سلب شد. بهگفته او، بنا به مصوبه سال 1391 مجلس شورای اسلامی، قانون انتزاع تصویب و وظایف تنظیم بازار محصولات کشاورزی به وزارت جهاد واگذار شد تا براساس آن در میزان تولید و مصرف محصولات مدیریت جامعی صورت گیرد. قبل از اجرای قانون تمرکز تأمین نهادهها در یک وزارتخانه و تولید در وزارتخانه دیگر صورت میگرفت که این امر تأخیر در تأمین نهادهها و بازار غیرقابل پیشبینی برای محصولات را به همراه داشت که با اجرای قانون تمرکز، برخی از مشکلات بهرهبرداران مرتفع شد، اما متأسفانه این مسئولیت از این نهاد سلب و ضربه سنگینی به بدنه اقتصاد کشاورزی وارد شد.
او میگوید: زمانی که میخواهند بخش بازرگانی را از وزارت جهاد کشاورزی بگیرند، دیگر نباید انتظار داشته باشیم زنجیره تولید و عرضه مناسبی داشته باشیم.
ملکزاده ادامه میدهد: واقعیت این است که تصمیمگیرنده نهایی باید یک دستگاه واحد باشد تا با اختیارات تام خود بتواند برنامهها را پیش ببرد.
رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی ادامه میدهد: اگر بخواهیم زنجیره تولید سالمی داشته باشیم، باید فاصله قیمتها را به حداقل برسانیم.
از طرفی با استفاده از برنامهها و سیاستهایی که دستگاههای مرتبط میتوانند داشته باشند، کشاورزی را به یک اقتصاد تبدیل کنیم تا بتوانیم حداکثر استفاده و ارزآوری را از محصولات اقتصادی و کشاورزی داشته باشیم. باید قبول کنیم که اختیارات تنظیم بازار محصولات کشاورزی باید در دست خود جهاد کشاورزی باشد که متولی تولید است تا بتواند بخش بازرگانی را هم بهخوبی مدیریت کند.
او با بیان اینکه متأسفانه درحالحاضر کاری به تولید و تولیدکننده نداریم، ادامه میدهد: مشکل اساسی بیش از 70 یا 80 درصد در بخش بازرگانی و بازار این است که کشاورز را که زحمت کشیده و برای محصولش هزینه کرده است، آن هم در شرایط قهری طبیعت، رها میکنیم. هیچ تضمینی برای کشاورز وجود ندارد که بتواند محصولش را بعد از برداشت بهشکل درستی عرضه کند و با خسارت و ضرر مواجه نشود. بهدلیل نبود بازار درست اکثر مواقع بهترین محصولات با کیفیت بالا روی دست کشاورز مانده است.
ماشینآلات فرسوده و قدیمی، مهمترین عامل هدررفت محصولات کشاورزی
بهگفته ملکزاده، اتخاذ سیاستهای غلط در گذشته، بالا بودن هزینههای تولید و قیمت تمامشده، بستهبندی نامناسب، بوروکراسی طولانی برای صادرکنندگان و تعرفههای بالا مانع توسعه صادرات بخش کشاورزی شده است.
او ادامه میدهد: بیشترین آسیبی که به تولیدکنندگان بخش کشاورزی وارد میشود، به حوزه بازاررسانی و صادرات برمیگردد. او درعینحال ایجاد شرکتهای هلدینگ با مشارکت کشاورزان را از راهکارهای توسعه صادرات و مدیریت تولید و عرضه میداند.
ملکزاده درباره ضایعات محصولات کشاورزی اظهار داشت: در ایران نزدیک به 125 میلیون تن محصولات کشاورزی تولید میشود که بخشی از آن بهعلت فرسودگی ماشینآلات کشاورزی، نارسایی بخش حملونقل و نداشتن انبار و سردخانههای مناسب به ضایعات تبدیل میشود. امیدوارم که این ضایعات از طریق توسعه مکانیزاسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی و تکمیلی و با حمایت دولت، کاهش یابد.
رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی ادامه میدهد: 35 درصد از 125 میلیون تن محصول کشاورزی کشور هدر میرود. اگر با ایجاد زنجیره امن به تولید کمک کنیم و ضایعات را به حداقل برسانیم که 100 درصد امکانش وجود دارد، مطمئن باشید در کمتر از چهار یا پنج سال روند هدررفت محصولات از 35 به 10 درصد میرسد. به این شرط که ماشینآلات فرسوده و قدیمی که مهمترین عامل هدررفت محصول است، جای خود را به محصولات با فناوری روز بدهد.
nezamsenfikeshavarzikeshvar@
🌿روابط عمومی نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی ایران 🌿