مشکل اشتغال‌زایی مهندسان پول نیست، بلکه تخصص است

98-1-13

دکتر امید
معاون سازمان توسعه روستایی:
مشکل اشتغال‌زایی مهندسان پول نیست، بلکه تخصص است
در بدو ورود به دهه پنجم انقلاب اسلامی، شاهد پیشرفت‌های تعداد 62 هزار روستا و آبادی در کشور هستیم.به‌طوری که در 38 هزار روستای بالای 20 خانوار، تمام زیر ساختارها در اختیار ساکنان قرار گرفته است. همه روستاها از برق، آب، راه مناسب، خانه‌های بهداشت روستایی، آموزش و مدرسه‌سازی برخوردار شده‌اند.
آمارهای دریافتی حاکی از آن است که 26درصد روستانشینان، تحت تأثیر مدرنیزاسیون از یک سو و کاریابی از سوی دیگر، شهرنشین شده‌اند تا جمعیت روستانشینان از 36درصد تجاوز نکند.
زیرساخت‌ها به تنهایی نمی‌توانند سبب ماندگاری در روستاها شوند، بلکه اشتغال، تولید، کار و ایجاد ثروت در روستاهاست که از عوامل اصلی تأثیرگذارند. دغدغه‌ اصلی و سیاست‌گذاری‌ها را نباید توجه به تمامی زیرساخت‌ها دانست، بلکه درآمد روستانشینان را هم باید مورد توجه قرار داد.
از 12 هزار میلیارد تومان تسهیلات
6 هزار میلیارد تومان تا به امروز صرف کارسازی شده که هنوز هم جای جذب دارد. ضمن آنکه با 18 هزار میلیارد تومان، می‌توان 500 هزار شغل ایجاد کرد. با این‌حال 12 هزار میلیارد تومان از طریق 3 بانک کشاورزی، صندوق توسعه تعاون و پست بانک ارائه می‌شود که می‌توان از آن در جهت اشتغال‌زایی مهندسان برای توسعه روستاها بهره جست؛ این تسهیلات 9 ساله هستند که 45درصد آن برای بخش کشاورزی تعریف شده و سود تسهیلات در مناطق مرزی 4درصد و دیگر مناطق 6درصد و در استان کرمانشاه، صفردرصد در نظر گرفته شده است.
برای بهره‌گیری از این فرصت، احتیاج به طراحی و پیدا کردن راهکارهای اشتغال‌زایی در عرصه کشاورزی است. که اگر به طور حساب شده هدایت شود، ‌ترمیم بودجه‌ها در سال آینده نیز ادامه خواهد یافت. امروز مشکل کشور، در انجام کارهای بزرگ و بحث منافع ملی نیست، بلکه بیشتر ندانم‌کاری‌ها و بی‌برنامگی‌ها به خاطر عدم جذب آن بوده که آن را در کمتر از 10درصد متوقف کرده است.
نکته جالب‌توجه دیگر، پایین بودن بهره‌وری در کشاورزی است. به‌خصوص آنکه بهره‌وری در 37درصد اراضی کشاورزی زیر یک هکتار و 37درصد نیز کمتر از 5 هکتار است و فقط 5/19درصد از کل اراضی کشاورزی هستند که پیام روشنی را برای افزایش بهره‌وری در کشور دارند.
در حال حاضر در جهان، با یک مترمکعب آب، 5/2 کیلوگرم محصولات خشک کشاورزی تولید می‌شود؛ در حالی که در ایران کمتر از نیمی از این مقدار ماده خشک تولید می‌شود. اکنون آمادگی داریم تا با تدوین تفاهم‌نامه‌ای نظام‌مند و در چارچوب قانون از این منابع استفاده کنیم؛ زیرا کمبود منابع مزارع فقط با مدیریت‌هایمان اصلاح می‌شود.
در استفاده از نیروها، دو گروه هستند که می‌توان از آنها در اشتغال‌زایی و توسعه بهره جست. توضیح آنکه این دو گروه می‌توانند مکمل یکدیگر نیز باشند:
1ـ نیروهای سرمایه‌گذار
کاربلد و کارآزموده
2ـ مهندسان بدون سرمایه
ولی متخصص و جویای کار