97-5-12
نظر کارشناسان و صاحب‌نظران: «تأمین و کاربرد تکنولوژی نوین مانند تراکتور در مزرعه‌های کشور، توجیه تفاوت قیمت این تکنولوژی با محصولات تراکتورسازی را میطلبد که این مسئله مهم باید توسط بخش دولتی صورت پذیرد.»
در این راستا توصیه میشود که برای افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌های تولید و بهینه‌سازی بستر بذر، دولت مزیت‌هایی را برای کاربران این نوع فناوری‌ها قائل شود که البته قدرت خرید کشاورزان نیز بسیار حائز اهمیت است.
تأمین نیرومحرکه‌هایی که با صرف سرمایه‌های کلان (در سال‌های طولانی) تلاش شده تا در مزرعه‌ها به کمک خدمات پس از فروش و آموزش کاربرد آن رایج شود، دچار تحریم‌های بین‌المللی شده است. همچنین خودتحریمی‌ها (از جمله حذف تخصیص ارز با نرخ توجیه‌پذیر) باعث شده که فناوری‌های آینده‌ساز نتوانند با افزایش قیمت‌ها مورد استفاده قرار گیرند.
این روند به معنای آن است تراکتور و کمباین‌هایی که در کشور فروخته شده و در مرزعه‌ها در حال کار هستند، با توقف فعالیت نماینده شرکت‌های صادرکننده در ایران، آن‌ها خدمات خود از جمله تأمین لوازم، قطعات یدکی و تعمیر را کمتر یا اصلا ارائه نمی‌دهند و این مسئله موجب خسارت به سرمایه‌گذار در ارائه خدمات و در نهایت کشاورزانی که دستگاه را به امید دریافت خدمات دائم خریداری کرده، میشود.
همچنین خطوط تولیدی نیز برای ساخت قطعات و مونتاژ دستگاه‌ها نیز متوقف می‌شوند و بسیاری از نیروهای آموزش‌دیده از چرخه کار خارج شده که بیکاری‌ها و از دست رفتن تخصص‌های عملی را در پی دارد.
بسیاری از برندهای بین‌المللی که در پی مذاکرات خود با افراد ایرانی قصد داشتند با سرمایه‌گذاری در این کشور، اقدام به تولید و مونتاژ نیرومحرکه کنند، هنگام رویارویی با عدم ثبات، مراجعه به کشورهای دیگر را پیش روی خود قرار داده که این روند نیز صدمات مضاعفی را به‌همراه خواهد داشت.
