نوع جدیدی از گندم که ده برابر فیبر بیشتری نسبت به گندم معمولی دارد و از این طریق می‌تواند به بهبود سلامت دستگاه گوارش و جلوگیری از سرطان روده و دیابت نوع دو کمک کند، توسط تیمی بین‌المللی متشکل از دانشمندان سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک‌المنافع (CSIRO) استرالیا تولید شده است.
این گندم جدید می‌تواند برای میلیون‌ها انسان، مقدار فیبر بسیار بیشتری را فراهم کند، بدون این‌که آن‌ها مجبور به تغییر عادت غذایی خود شوند. در ایالات آیداهو، اورگان و واشنگتن آمریکا نیز کشاورزان به‌تازگی اولین محصول گندم ایالات‌متحده را که دارای مقادیر فراوانی آمیلوز است، برداشت کرده‌اند.
این گندم به آرد فرآوری شده و سپس با طیفی از محصولات غذایی مختلف که آمریکایی‌ها می‌توانند انتظار ظهور آن‌ها را در قفسه سوپرمارکت‌ها داشته باشند، به بازار خواهد آمد.
دکتر احمد رجینا، دانشمند محقق ارشد در CSIRO گفت: محصولاتی که از گندم با آمیلوز بالا تولید می‌شوند حاوی بیش از ده برابر نشاسته مقاوم بیشتر که نوعی از فیبر غذایی است، نسبت به محصولات تولیدشده از گندم معمولی هستند.
وی افزود: نشاسته مقاوم که فقدان شدید آن در رژیم‌های غذایی غربی وجود دارد، به خاطر بهبود سلامت دستگاه گوارش و محافظت در برابر آسیب ژنتیکی که مقدمه سرطان روده است، ترکیبی شناخته‌شده است و به مبارزه با دیابت نوع دو نیز کمک می‌کند.
گندم، رایج‌ترین منبع فیبر غذایی در جهان است و توسط 30 درصد جمعیت دنیا به‌صورت انواع نان، پیتزا و پاستا مصرف می‌شود. داشتن گندمی با سطوح بالای نشاسته مقاوم، افراد را قادر می‌سازد این فیبر مهم را بدون تغییر نوع غله مصرفی خود یا مقدار غذاهای غله بنیان که آن‌ها نیاز دارند تا به سطوح غذایی توصیه‌شده برسند، به دست آورند.
گندم فوق، نتیجه همکاری‌هایی است که در سال 2006 بین CSIRO و شرکت فرانسوی Limagrain Céréales Ingrédients و شرکت سهامی تحقیقات و توسعه غلات آغاز گردید و روی ایجاد واریته های گندم با محتوای نشاسته بالا صورت گرفت. با همکاری این موسسات، شرکتی به نام تکنولوژی‌های غلات Arista ایجاد شد. پیشرفت غیرمنتظره در این تحقیق، زمانی به دست آمد که آن‌ها دو آنزیم خاص را شناسایی کردند که زمانی که در گندم کاهش می‌یابند، محتوای آمیلوز افزایش پیدا می‌کند.
به گفته دکتر احمد رجینا برای انجام این کار، ما از روش‌های اصلاح نبات مرسوم و نه تکنیک‌های نوین تغییر ژنتیکی، استفاده کردیم و موفق شدیم میزان آمیلوز دانه گندم را از حدود 20 یا 30 درصد، به رقم بی‌سابقه 85 درصد برسانیم و این پیشرفت، کافی بود تا سطح «نشاسته مقاوم» را به بیش از 20 درصد کل نشاسته دانه در مقایسه با میزان کمتر از یک درصد در گندم معمولی افزایش دهد.
مرداد 99-سال 41-شماره 488-ص 38